ਹੁਣ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਚ' ਜੰਗਲ ਲਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਿਆ ਕਰੋ !

ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਰਬ ਨੇ ਕਿੱਢੀ ਵੱਡੀ ਦਾਤ ਦਿੱਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇਕ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਬੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਰੰਗ ਚ' ਡੁਬੋ ਕੇ ਕਹਿੰਦੈ ਤੇ ਲਾਂਬੇ ਹੋ ਜਾਂਦੈ - ਇਸ ਦਾ ਇਕ ਪ੍ਰਤੱਖ ਨਮੂਨਾ ਇਹ ਦੇਖੋ -

ਗੱਲ ਕਿੱਡੀ ਵੱਡੀ ਕਹਿ ਗਿਆ ਹੈ ਇਹ ਕਲਾਕਾਰ - ਜਿਹੜੀ ਅਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਹਰ ਪਾਸੇ 20 ਕੁ' ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ 20 ਕੁ' ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਹੂੰਝਦਿਆਂ ਅਖਬਾਰਾਂ ਚ' ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੇਖ ਦੇਖ ਜਦੋਂ ਸਿਰ ਦੁਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੈ।

ਇਹੋ ਗੱਲ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਲਾਉਣ ਬਾਰੇ ਵੀ ਹੈ - ਹੁਣ ਟਾਵੇਂ ਟਾਵੇਂ ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ, ਤੇ ਹਰ ਰੁੱਖ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਤੇ ਓਹਦਾ ਲਿਖਵਾਉਣ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਂਦਾ ਦਿਸਦਾ - ਮੈਂ ਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਵੱਡੀਆਂ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਤੋਂ ਅਲਾਵਾ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਘਰਾਂ ਵਲ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਦਾਂ ਤੇ ਦੁੱਖ ਹੀ ਹੁੰਦੈ ਕਿ ਹਰ ਖੁੱਜੇ ਚ' ਏ.ਸੀ - ਇੰਝ ਕਿਵੇਂ ਚੱਲੇਗਾ, ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੀ ਗਰਮ ਤੇ ਮਾੜੀ ਹਵਾੜ ਵੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਹੀ ਫਕਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।  ਇਸ ਲਈ ਤੇ ਹੁਣ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਪਰਾਲੇ ਕਰਣ ਦੀ ਲੌੜ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਚ' ਵੀ ਜਗ੍ਹਾ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਜੰਗਲ ਹੀ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਣ

ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹਿੰਦੀ ਦੇ ਬਲਾਗ ਚ' ਤੇ ਲਖਨਊ ਦੇ ਬਾਗ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਬੜਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸਾਂ, ਇਥੇ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਸੁੰਦਰ ਬਾਗ ਨੇ - ਪਹਿਲਾਂ ਨਵਾਬਾਂ ਨੇ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ, ਫੇਰ ਮਾਇਆਵਤੀ ਨੇ, ਫੇਰ ਯਾਦਵਾਂ ਨੇ ਤੇ ਹੁਣ ਯੋਗੀ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ - ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਬਾਗ਼ ਲਾਉਣ ਦੀ ਦੌੜ ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਏ, ਬਾਕੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਸ ਵੀ ਨੈਬੇੜਦੇ ਰਹੋ, ਆਮ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਤੇ ਸ਼ਰੀਰ, ਦਿਮਾਗ ਤੇ ਰੂਹ ਦੀ ਹਵਾੜ ਕੱਢਣ ਦੀ ਥਾਂ ਲੱਭ ਜਾਂਦੀ ਹੈ -

ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਹਵਾੜ ਮਤਲਬ ਜਦੋਂ ਲੋਕੀਂ ਓਥੇ ਚਲਦੇ-ਫਿਰਦੇ ਨੇ, ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਹਵਾੜ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਸੰਘੀ-ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਦਿਲ ਖੋਲ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇ ਰੱਬੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤੇ ਸੁਹੱਪਣ ਵੇਖ ਕੇ ਜਦੋਂ ਰੂਹ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀਆਂ ਖੁਰਾਕਾਂ ਫੇਲ ਹਨ.

ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਸਵੇਰੇ ਜਿਹੜੇ ਬਾਗ ਚ' ਗਏ ਉਸ ਦਾ ਵੀ ਰਕਬਾ ਕੋਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਗੋਲ ਬਾਗ਼ ਜਿੱਡਾ ਹੋਵੇਗਾ - ਪਰ ਇਥੇ ਇੰਨੀ ਹਰਿਆਲੀ ਹੈ - ਇੰਝ ਲੱਗਦੈ ਜਿਵੇਂ ਬੰਦਾ ਕਿਸ ਜੰਗਲ ਚ' ਘੁੰਮ ਰਿਹੈ - ਕੁਝ ਤਸਵੀਰਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਅੱਜ ਖਿੱਚੀਆਂ ਨੇ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਦੇਖੋ  -

ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਇਕ ਹੋਰ ਪਾਰਕ ਹੈ ਇਸ ਪਾਰਕ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ -

ਇਹ ਕਲ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਹੈ -

ਗੱਲ ਜੰਗਲ ਲਾਉਣ ਦੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਇਕ ਗਰੁੱਪ ਦਾ ਇਹੋ ਜੇਹਾ ਕੰਮ ਵੇਖ ਕੇ ਕੁਛ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਵਹਾਤਸੱਪ ਤੇ ਆਈ ਇਕ ਵੀਡੀਓ ਵੇਖ ਕੇ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ - Ecosikh ਦਾ ਨਾਂ ਹੈ ਸੰਸਥਾ ਦਾ - ਕੰਮ ਤੇ ਬੜਾ ਚੰਗਾ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਵੱਖੋ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਜੰਗਲ ਲੈ ਰਹੇ ਨੇ - ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਗੂਗਲ ਕਰ ਲੈਣਾ - Ecosikh - ਜਾਂ ਯੂ-ਟੀਊਬ ਤੇ ਸਰਚ ਕਰਣਾ, ਇੰਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਵੀਡੀਓ ਹਨ. ਇਕ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣੇ ਹੀ ਵੇਖ ਛੱਡੋ ਜੀ -

ਜਾਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਮੇਰਾ ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਿ ਆਪਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਚੰਗਾ ਕੰਮ ਕਰੀਏ ਤੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੀਏ ਉਸ ਸੰਸਥਾ ਦਾ ਨਾਂ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਤੋਂ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਕੱਠ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਵੇ - ਸਾਰੇ ਧਰਮ ਸਾਂਝੇ ਨੇ, ਕਿਸੇ ਰੱਬੀ ਪੁਰਸ਼ ਨੇ ਕਿਸੇ ਇਕ ਧਰਮ ਵਾਸਤੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ - ਸਰਬ ਸਾਂਝੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਹੀਆਂ, ਰਬੀ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ-ਬੰਨ੍ਹੇ ਢਾਹ ਦਿੰਦੀਆਂ ਨੇ -

 ਠੀਕ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕੁਛ ਘੱਟ ਸੋਚ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਜ਼ੁਬਾਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਫਿਰਕੇ, ਧਰਮ ਜਾਂ ਮਜ਼ਹਬ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਸਮਝ ਲੈਂਦੇ ਨੇ - ਮੈਂ ਵੀ 55 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਚ' ਇਥੇ ਲਖਨਊ ਚ' ਹੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸਿੱਖੀ ਕਿ ਬੋਲੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਦੀ ਜਾਗੀਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਬੋਲੀਆਂ ਧਰਮਾਂ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ -ਬੋਲੀਆਂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ - ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਪੂਰਾ ਇਤਫ਼ਾਕ ਰੱਖਦਾਂ - ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਸੋਚਿਓ !

ਚਲੋ ਜੀ, ਆਓ ਹੁਣ ਆਨੰਦ ਮਾਣੀਏ, ਮਾਸਟਰ ਸਲੀਮ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ - ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਹਿ ਰਿਹੈ - ਰਬ ਦਾ ਪਤਾ ਦਸ ਰਿਹੈ, ਰਬ ਕਿੱਥੇ ਵਸਦੈ - ਇਹ ਬੋਲ ਦੋ ਚਾਰ ਵਾਰ ਸੁਣਦੇ ਸੁਣਦੇ (ਦਸ ਵਾਰ ਤਾਂ ਸਵੇਰ ਦਾ ਮੈਂ ਸੁਣ ਚੁਕਿਆਂ !!) ...ਜੇ ਸਲੀਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਖਿੱਚ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਭਿੱਜ ਜਾਣ ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਦਾਤੇ ਦੀ ਰਹਿਮਤ ਸਮਝ ਕੇ ਕਬੂਲ ਕਰ ਲੇਓ।