ਅਸੀਂ ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸਵੇਰੇ 10 ਕੁ ਵਜੇ ਕੋਲ, ਦੁਪਹਿਰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਲਾਗੇ ਹੀ ਇਕ Aldi Store ਤੇ ਹੋ ਕੇ ਆਇਆ ਜਾਵੇ।... ਪਤਾ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁਛ ਖਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਓਥੇ ਕਿ ਮਿਲਦੈ। ... ਜਿਸ ਹੋਟਲ ਚ ਅਸੀਂ ਠਹਿਰੇ ਸੀ ਉਸ ਦੀ ਹੀ ਟ੍ਰਾੰਸਪੋਰਟ ਤੇ ਅਸੀਂ ਚਲੇ ਗਏ ਜੀ Aldi Store ....
ਇਹ ਕਿ....ਇਹ ਤੇ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਬਿਗ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਰਗਾ ਹੀ ਲੱਗਾ।... ਅੰਦਰ ਓਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ। ...ਕੁਛ ਕੰਮ ਦੀਆਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਿਆਂ ਐਵੇਂ ਹੀ....ਢੇਰਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਸੱਸਐਡ ਫ਼ੂਡ ਆਈਟਮਸ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਨ..ਤੇ ਮਿੱਠੇ ਵਾਲਿਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਰੁਲ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ....ਸਬ ਕੁਛ ਮਿੱਠਾ। ... ਵੈਸੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੀਟ ਵੀ cold stores ਵਿਚ ਪਿਆ ਸੀ, 2-2 ਕਿਲੋ ਦੁੱਧ ਦੇ ਕੈਨ ਵੀ ਪਏ ਸੀ( ਡੇਢ ਡਾਲਰ ਦੇ --ਇਥੇ ਦੇ 100 ਰੁਪਈਏ) .... ਸਬ ਕੁਛ ਹੀ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ..
 |
| ਇਹਦੇ ਬਾਰੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੁਛ ਪਤਾ, ਫੋਟੋ ਖਿੱਚਣ ਚ ਕਿ ਜਾਂਦੈ 😄 |
ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਕੁਛ ਕੁਛ ਖਰੀਦਿਆ - ਫ਼ਲ, ਬੇਕਰੀ ਆਇਟਮਸ, ਰੇਡੀ-ਟੁ-ਕੁੱਕ। ... ਓਹ ਸਟੋਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੇਰਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅੰਦਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ।...ਇਹ ਵੀ ਤੇ ਇਕ ਬਿਗ ਬਾਜ਼ਾਰ ਹੀ ਸੀ....ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚਿਪਸ ਵੀ ਲਏ, ਤੇ ਕੁਛ ਰੋਟੀਆਂ ਵਰਗੀ ਸ਼ੈ 😁😁😄... ਡੇਢ ਦਿਨ ਚ ਰੋਟੀ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਨੂੰ ਤਰਸ ਗਏ...ਸੱਚੀਂ। ...ਮੈਂ ਮਿਸਿਜ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਇਹ ਤੇ ਬੜੇ ਕੰਮ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਇਹ ਤੇ 4 ਪੈਕੇਟ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ...ਇਕ ਪੈਕੇਟ ਚ 10 ਰੋਟੀਆਂ ਸਨ.... ਮਿਸਿਜ ਨੇ ਕਿਹਾ..ਦੋ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ.....ਠੀਕ ਲੱਗਾ ਤੇ ਫੇਰ ਲੈ ਲਵਾਂਗੇ। ... ਚੰਗਾ ਹੀ ਹੋਇਆ, ਉਹ ਤੇ ਇਕ ਦੋ ਰੋਟੀਆਂ ਵੀ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾਣੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸਨ... ਬਿਹੈਘਟ ਲਕੁਲ ਬੇਕਾਰ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਦੇ ਨਾ ਖਾਧੀ ਉਹ....ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਆਪਣੀ ਦਾਲ ਰੋਟੀ ਨੂੰ ਹੀ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਓਥੇ...
ਕੁਛ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਉਸ ਸਟੋਰ ਤੇ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਬੇਂਚ ਤੇ ਬਹਿ ਗਏ...ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਬੜਾ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ ਕਿ ਓਥੇ ਆਉਣ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਬੜੇ ਹੀ ਮੋਟੇ ਸਨ.....ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਨੇਤ ਤੇ ਇੰਨੇ ਮੋਟੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਵੇਖਦਾ ਸਾਂ ਤੇ ਇਹੋ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਏਗਾ ਕੀਤੇ ਇੰਨਾ ਮੋਟਾ। ਪਰ ਇਥੇ ਤੇ ਲਾਈਨ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ...ਮੈਂ ਬਾਰ ਬਾਰ ਮੋਟਾ ਲਫ਼ਜ਼ ਇਸਤਮਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ...ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਬਿਲਕੁਲ ਪਰਫੈਕਟ ਹਾਂ....ਮੈਂ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਮੋਟਾ ਹਾਂ....ਮੈਨੂੰ ਪਤੈ। ...ਮੈਂ ਓਥੇ ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀ ਖਾਨ ਪੀਣ ਦਾ...
ਮੈਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕਿ ਮੋਟਾਪਾ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਵੱਡੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਏ....ਇੰਨੇ ਇੰਨੇ ਮੋਟੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਤੀਵੀਆਂ। ਕਿ ਓਹਨਾ ਕੋਲੋਂ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ।..ਗੋਡਿਆਂ ਦੀ ਦਰਦ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਇਦ।
ਅਜੇ ਮੈਂ ਇਹ ਸਬ ਸੋਚ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਢੇ ਹੋ ਰਹੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਖਾਮਖਾਂ ਤਕਲੀਫ ਦੇ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਅਗਲਾ ਸਬਜੈਕਟ ਨਜ਼ਰੀਂ ਪੈ ਗਿਆ....ਇਕ 85-90 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਬੁਜੁਰਗ ਝੋਲਾ ਫੜ ਕੇ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ....ਬੜਾ ਹੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੱਗਿਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ।.. ਬਿਲਕੁਲ ਢਿੱਲੀ ਪਤਲੂਨ ਵਰਗੀ ਸ਼ੈ ਉਸ ਨੇ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ, ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਉਹ ਆਪਣੇ ਡਰਾਈਵਰ ਵਾਲੇ ਤੁਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੋਣੈ। ...ਪਰ ਮੈਂ ਗ਼ਲਤ ਸੀ... ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਾਰ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲਿਆ, ਤੇ ਡਰਾਈਵਰ ਵਾਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਡਟ ਗਿਆ....ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਇੰਨੀ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ ਕਿ ਮੈਂ ਬਿਟਰ ਬਿਟਰ ਓਧਰ ਹੀ ਵੇਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ...ਅਗਲੇ 5-10 ਮਿੰਟ ਉਹ ਬੰਦਾ ਕਾਰ ਹੀ ਬੈਠਾ ਕੁਛ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।.....ਮੈਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਉਹ ਕਿ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ , ਸ਼ਾਇਦ ਮੋਬਾਈਲ ਚੈੱਕ ਹੋਣੈ ਕਰ ਰਿਹਾ। ... ਫੇਰ ਉਸ ਨੇ ਗੱਡੀ ਸਟਾਰਟ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਚੋਂ ਗੱਡੀ ਕੱਢੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਨਿਕਲ ਗਿਆ...
ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਗੱਡੀ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਤੇ ਹੈਂਡੀਕੇਪ ਦਾ ਇਕ ਸਟਿੱਕਰ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਇਹ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੰਦਾ ਪਾਰਕਿੰਗ ਚੋਂ ਆਪਣੀ ਗੱਡੀ ਕੱਢ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਦੂਸਰੇ ਪਾਸਿਓਂ ਆਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਗੱਡੀਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤਾ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। .ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਸਤੀ ਨਾਲ ਪਾਰਕਿੰਗ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਕਿ ਮੇਨ ਰੋਡ ਵੱਲ ਵੱਗ ਗਿਆ. ..
ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਅਮਰੀਕਾ ਚ ਰਿਹਾ ਇਹੋ ਨੋਟਿਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਹੈਂਡੀਕੈਪ ਬੰਦਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਰਾਖਵੀਂ ਹੈਂ. ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੋਟਲ ਚ ਵੀ ਆ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਰਡ ਵੀ ਲੱਗੇ ਨੇ, ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਗ਼ਲਤ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਤੇ 250 ਡਾਲਰ ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਲੱਗੇਗਾ।
ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਅਮਰੀਕਾ ਚ ਰਿਹਾ ਇਹੋ ਨੋਟਿਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਹੈਂਡੀਕੈਪ ਬੰਦਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਰਾਖਵੀਂ ਹੈਂ. ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੋਟਲ ਚ ਵੀ ਆ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਰਡ ਵੀ ਲੱਗੇ ਨੇ, ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਗ਼ਲਤ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਤੇ 250 ਡਾਲਰ ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਲੱਗੇਗਾ।
ਉਸ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਹੋਰ ਵੀ ਦਿਖੇ। ..ਕਈਂ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਆਦਮੀ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸੀ....ਸ਼ਾਰੀਰਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਢਿੱਲੇ ਢਾਲੇ ਜਾਪਦੇ ਵਿਖੇ, ਪਰ ਜ਼ਹਿਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਘਟੋ ਘਟ ਬਿਲਕੁਲ ਟਨਾਟਨ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸੀ... ਗੱਲ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਦਿਲ ਦਰਿਆ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਡੂੰਘੇ, ਕੌਣ ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਜਾਣੇ !!
ਇਕ ਚੀਜ਼ ਹੋਰ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਾਂਗਾ - ਆਪਾਂ ਕੀਤੇ ਵੀ ਮਾਲ ਆਦਿ ਚ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਟਰਾਲੀ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ... ਉਸ ਦਿਨ ਉਸ ਸਟੋਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਮੈਂ ਨੋਟਿਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਵੀ ਇੰਨਾ ਟ੍ਰੋਲਿਆਂ ਦੀ ਲੰਬੀ ਕਤਾਰ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਏ, ਇਕ ਦੂਜੇ ਚ ਧੱਸੀਆਂ ਹੋਇਆਂ। ਉਸ ਕਤਾਰ ਚੋਣ ਇਕ ਟਰਾਲੀ ਅਲੱਗ ਖਿੱਚਣ ਵਾਸਤੇ ਉਸ ਦੀ ਚੇਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲੱਗੀ ਮੋਰੀ ਵਿਚ ਇਕ ਕਵਾਟਰ ਡਾਲਰ (25 ਸੇਂਟ ) ਦਾ ਸਿੱਕਾ ਵਾੜ ਕੇ ਦੱਬਣਾ ਹੁੰਦੈ। ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਣ ਕੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਓਥੋਂ ਉਹ ਟ੍ਰੋਲੀ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਪਾਓਗੇ।
ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹੋ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਨੂੰ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਪਰ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਉਸ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸਿੱਕਾ ਉਸ ਵਿਚ ਹੀ ਵੜਿਆ ਰਹੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਪਿੰਗ ਪੂਰੀ ਕਰੋ. ..ਜਦੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਟਿਕਾਣੇ ਤੇ ਛੱਡੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਨੂੰ ਕਤਾਰ ਚ ਲੱਗੀ ਟ੍ਰੋਲੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲਗਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਇਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਨਾਲ ਹੀ ਲੱਗੀ ਚੇਨ ਉਸ ਚ ਦੱਬਣੀ ਪਵੇਗੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਤੁਹਾਡਾ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਕਵਾਰਟਰ ਡਾਲਰ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਏਗਾ। ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਲੱਗੀ ਇਹ ਨੂੰ।..ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜੋ ਮੈਂ ਸਮਝ ਸਕਿਆ ਹਾਂ ਇਹੋ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕੀਂ ਸਾਰੇ ਏਕੋ ਮਿਥੀ ਹੋਇ ਥਾਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾ ਕੇ ਟਰਾਲੀ ਛੱਡਣ।
ਅਮਰੀਕਾ ਚ ਸਿਸਟਮ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਹੈ। ..ਕਿਸੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਬਹੁਤੀ ਸਿਰ ਖਪਾਈ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਪਣੇ ਹੋਟਲ ਚ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਅਗ-ਬੁਝਾਊ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਵੀ ਅਲੱਗ ਥਾਂ ਮਿੱਥ ਰੱਖੀ ਹੈ, ਓਥੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ....ਓਥੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਗੱਡੀ ਨਹੀਂ ਲਾ ਸਕਦਾ। ਜੇ ਕਰ ਕੀਤੇ ਅੱਗ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗ -ਬੁਝਾਊ ਗੱਡੀਆਂ ਆਪਣੇ ਮਿਥੇ ਥਾਂ ਤੇ ਆ ਕੇ ਰੁਕਣ ਗੀਆਂ ਤੇ ਸੁਚੱਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਣ ਗੀਆਂ। .. ਪਰ ਸਾਡੇ ਇਥੇ ਤੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਫਾਇਰ ਬ੍ਰਿਗੇਡ ਪਹੁੰਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੀ, ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਹੀ ਇੰਨਾ ਪੰਗੇ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜੇ ਪਹੁੰਚ ਵੀ ਜਾਵੇ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਉਸ ਹੋਟਲ ਚ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਪਾਰਕ ਕੀਤੀਆਂ ਗੱਡੀਆਂ ਕਰਕੇ ਬਲਾਕ ਮਿਲੇਗਾ।... ਜੇ ਹੋ ਵੀ ਠੀਕ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਪੌੜੀ ਛੋਟੀ ਨਿਕਲੇ ਗੇ। ..ਨਹੀਂ ਤੇ ਉਸ ਬਿਲਡਿੰਗ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਲੋਹੇ ਦਿਨ ਗਰਿੱਲਾਂ ਗੱਡੀਆਂ ਹੋਣ ਗੀਆਂ ਕਿ ਬਚਾਉ ਦਾ ਕੰਮ ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੇ ਹੀ ਅੜਿਆ ਰਹਿ ਜਾਂਦੈ। ....ਤਦ ਤਕ ਅੰਦਰ ਫਸੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੈ 😔😢
ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ ਜੀ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਅਮਰੀਕਾ ਚ ਕੁ ਵੇਖਿਆ।.....ਇਹੋ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਏਥੇ ਆ ਕੇ ਵੱਸ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਓਸੇ ਲਈ ਉੰਨਾ ਨੂੰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੈ। ...ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਮਿੱਟੀ ਘੱਟਾ ਨਹੀਂ, ਚਮ ਚਮ ਕਰਦਿਆਂ ਗੱਡੀਆਂ। ..ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਜਿਹੜੇ ਦਰੱਖਤ ਵੇਖੇ ਇੰਝ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਇੰਨਾ ਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਧੋਤਾ ਹੋਵੇ।
ਇਸ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਹੋਟਲ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਆਂ ਕੁਛ ਫ਼ੋਟਾਂ ਖਿੱਚੀਆਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਥੱਲੇ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ ਕਿ ਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਸਵੇਰ ਦੇ ਵਕ਼ਤ ਵੀ ਕਿਓਂ ਆਨ ਰੱਖਦੇ ਨੇ......ਪਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕਿ ਹਰ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਪਤਾ ਹੀ ਹੋਵੇ ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਗਾਣਾ ਲਾਵਾਂ, ਦੋ ਲੱਛਿਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਫਿਲਮ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆ ਗਿਆ, ਇਸ ਫਿਲਮ ਨੇ ਬੜੀ ਵਾਰੀ ਜਲੰਧਰ ਟੀ ਵੀ ਤੋਂ ਵਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ...ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਗਾਣੇ ਅਕਸਰ ਜਲੰਧਰ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਵੱਜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ.....ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ। ..ਤੇਰੀ ਕਣਕ ਦੀ ਰਾਖੀ ਮੁੰਡਿਆ ਹੁਣ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਓ ਬਹਿੰਦੀ।
ਇਕ ਚੀਜ਼ ਹੋਰ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਾਂਗਾ - ਆਪਾਂ ਕੀਤੇ ਵੀ ਮਾਲ ਆਦਿ ਚ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਟਰਾਲੀ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ... ਉਸ ਦਿਨ ਉਸ ਸਟੋਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਮੈਂ ਨੋਟਿਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਵੀ ਇੰਨਾ ਟ੍ਰੋਲਿਆਂ ਦੀ ਲੰਬੀ ਕਤਾਰ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਏ, ਇਕ ਦੂਜੇ ਚ ਧੱਸੀਆਂ ਹੋਇਆਂ। ਉਸ ਕਤਾਰ ਚੋਣ ਇਕ ਟਰਾਲੀ ਅਲੱਗ ਖਿੱਚਣ ਵਾਸਤੇ ਉਸ ਦੀ ਚੇਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲੱਗੀ ਮੋਰੀ ਵਿਚ ਇਕ ਕਵਾਟਰ ਡਾਲਰ (25 ਸੇਂਟ ) ਦਾ ਸਿੱਕਾ ਵਾੜ ਕੇ ਦੱਬਣਾ ਹੁੰਦੈ। ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਣ ਕੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਓਥੋਂ ਉਹ ਟ੍ਰੋਲੀ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਪਾਓਗੇ।
ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹੋ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਨੂੰ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਪਰ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਉਸ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸਿੱਕਾ ਉਸ ਵਿਚ ਹੀ ਵੜਿਆ ਰਹੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਪਿੰਗ ਪੂਰੀ ਕਰੋ. ..ਜਦੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਟਿਕਾਣੇ ਤੇ ਛੱਡੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਨੂੰ ਕਤਾਰ ਚ ਲੱਗੀ ਟ੍ਰੋਲੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲਗਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਇਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਨਾਲ ਹੀ ਲੱਗੀ ਚੇਨ ਉਸ ਚ ਦੱਬਣੀ ਪਵੇਗੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਤੁਹਾਡਾ ਉਸ ਟ੍ਰੋਲੀ ਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਕਵਾਰਟਰ ਡਾਲਰ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਏਗਾ। ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਲੱਗੀ ਇਹ ਨੂੰ।..ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜੋ ਮੈਂ ਸਮਝ ਸਕਿਆ ਹਾਂ ਇਹੋ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕੀਂ ਸਾਰੇ ਏਕੋ ਮਿਥੀ ਹੋਇ ਥਾਂ ਤੇ ਹੀ ਜਾ ਕੇ ਟਰਾਲੀ ਛੱਡਣ।
 |
| ਜਿਵੇਂ ਆਪਣੇ ਇਥੇ ਚਵੰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, USA ਦੇ ਡਾਲਰ ਦੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਚਵੰਨੀ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ.. |
 |
| ਓਥੋਂ ਦੀ ਇਹ ਚਵਾਨੀ ਵੀ ਸਾਡੇ 17-18 ਰੁਪਏ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ.... (ਚਵਾਨੀ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਚ ਪੌਲੀ ਵੀ ਆਖਦੇ ਸਾਂ। ..ਹੁਣ ਤੇ ਨਾ ਪੌਲੀ ਰਹੀ, ਨਾ ਕਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹੀ ਰਹੇ 😄) |
ਅਮਰੀਕਾ ਚ ਸਿਸਟਮ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਹੈ। ..ਕਿਸੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਬਹੁਤੀ ਸਿਰ ਖਪਾਈ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਪਣੇ ਹੋਟਲ ਚ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਅਗ-ਬੁਝਾਊ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਵੀ ਅਲੱਗ ਥਾਂ ਮਿੱਥ ਰੱਖੀ ਹੈ, ਓਥੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ....ਓਥੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਗੱਡੀ ਨਹੀਂ ਲਾ ਸਕਦਾ। ਜੇ ਕਰ ਕੀਤੇ ਅੱਗ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗ -ਬੁਝਾਊ ਗੱਡੀਆਂ ਆਪਣੇ ਮਿਥੇ ਥਾਂ ਤੇ ਆ ਕੇ ਰੁਕਣ ਗੀਆਂ ਤੇ ਸੁਚੱਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਣ ਗੀਆਂ। .. ਪਰ ਸਾਡੇ ਇਥੇ ਤੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਫਾਇਰ ਬ੍ਰਿਗੇਡ ਪਹੁੰਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੀ, ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਹੀ ਇੰਨਾ ਪੰਗੇ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜੇ ਪਹੁੰਚ ਵੀ ਜਾਵੇ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਉਸ ਹੋਟਲ ਚ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਪਾਰਕ ਕੀਤੀਆਂ ਗੱਡੀਆਂ ਕਰਕੇ ਬਲਾਕ ਮਿਲੇਗਾ।... ਜੇ ਹੋ ਵੀ ਠੀਕ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਪੌੜੀ ਛੋਟੀ ਨਿਕਲੇ ਗੇ। ..ਨਹੀਂ ਤੇ ਉਸ ਬਿਲਡਿੰਗ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਲੋਹੇ ਦਿਨ ਗਰਿੱਲਾਂ ਗੱਡੀਆਂ ਹੋਣ ਗੀਆਂ ਕਿ ਬਚਾਉ ਦਾ ਕੰਮ ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੇ ਹੀ ਅੜਿਆ ਰਹਿ ਜਾਂਦੈ। ....ਤਦ ਤਕ ਅੰਦਰ ਫਸੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੈ 😔😢
ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ ਜੀ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਅਮਰੀਕਾ ਚ ਕੁ ਵੇਖਿਆ।.....ਇਹੋ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਏਥੇ ਆ ਕੇ ਵੱਸ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਓਸੇ ਲਈ ਉੰਨਾ ਨੂੰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੈ। ...ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਮਿੱਟੀ ਘੱਟਾ ਨਹੀਂ, ਚਮ ਚਮ ਕਰਦਿਆਂ ਗੱਡੀਆਂ। ..ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਜਿਹੜੇ ਦਰੱਖਤ ਵੇਖੇ ਇੰਝ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਇੰਨਾ ਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਧੋਤਾ ਹੋਵੇ।
ਇਸ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਹੋਟਲ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਆਂ ਕੁਛ ਫ਼ੋਟਾਂ ਖਿੱਚੀਆਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਥੱਲੇ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
 |
| ਬੱਸ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਇੰਨਾ ਸਾਫ ਕਿ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਨੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਵਿਖ ਰਹੇ ਨੇ। . |
ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ ਕਿ ਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਸਵੇਰ ਦੇ ਵਕ਼ਤ ਵੀ ਕਿਓਂ ਆਨ ਰੱਖਦੇ ਨੇ......ਪਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਕਿ ਹਰ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਪਤਾ ਹੀ ਹੋਵੇ ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਗਾਣਾ ਲਾਵਾਂ, ਦੋ ਲੱਛਿਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਫਿਲਮ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆ ਗਿਆ, ਇਸ ਫਿਲਮ ਨੇ ਬੜੀ ਵਾਰੀ ਜਲੰਧਰ ਟੀ ਵੀ ਤੋਂ ਵਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ...ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਗਾਣੇ ਅਕਸਰ ਜਲੰਧਰ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਵੱਜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ.....ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ। ..ਤੇਰੀ ਕਣਕ ਦੀ ਰਾਖੀ ਮੁੰਡਿਆ ਹੁਣ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਓ ਬਹਿੰਦੀ।
No comments:
Post a Comment