ਵਿਆਹ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਵਿਚ ਹੋ ਰਹੀ ਡਰਾਮੇਬਾਜੀ

ਪਰਸੋਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਗੱਡੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾ ਸਟਾਪ ਕਾਨਪੁਰ ਸੀ, ਓਥੋਂ ਇਕ ਟੱਬਰ ਚੜਿਆ - ਰਬ ਤੁਹਾਡਾ ਭਲੇ ਕਰੇ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਵੱਡੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਛੋਟੇ ਨਿਆਣੇ ਤਕ ਇੰਝ ਲਿਪਿਆ-ਪੁਤਿਆ ਸੀ - ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਡਰਾਮਾ ਟੀਮ ਹੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਆਈ ਹੈ - ਇਹ ਸਾਰੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਆਏ ਸਨ-  ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਭਾਜੀ ਦਾ ਥੈਲਾ ਓਥੇ ਕਿੱਲੀ ਤੇ ਲਟਕਾ ਦਿੱਤਾ - ਉਸ ਥੈਲੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਪੂਰਾ ਬਾਇਓ-ਡੇਟਾ ਪ੍ਰਿੰਟ ਹੋਇਆ ਸੀ - ਉੱਪਰ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਗੁੱਡੀ ਬੁਆ - ਯਾਨੇ ਇਹ ਗੁੱਡੀ ਬੁਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਟੱਬਰ ਸੀ - ਬਿਨਾ ਕੁਛ ਪੁੱਛੇ ਹੀ ਵੇਖੋ ਕਿੰਨ੍ਹਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਡੇਟਾ ਲੀਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ!! ਜੇਕਰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡਿਆ ਰਾਹੀਂ ਸਾਡਾ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਡੇਟਾ ਲੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇ ਤੇ ਅਸੀਂ ਥਰਥੱਲੀ ਮਚਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ !!

ਪਰਸੋਂ ਮੈਨੂੰ  ਲਾਖਨ ਮਿਲਿਆ - ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੈ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ - ਪੁੱਛਦੈ ਕਿ ਸਰ ਜਰਾ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਨੂੰ ਫਾਈਨਲ ਕਰਵਾ ਦਿਓ! ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਹਾਂ ਦੱਸ !! ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੋਬਾਈਲ ਵਿਚ ਪਈਆਂ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਫ਼ੋਟਾਂ ਦਿਖਾਈਆਂ - ਫ਼ੋਟਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਪਤਾ ਏ ਮੈਨੂੰ ਹਾਸਾ ਰੋਕਣਾ ਕਿੰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਦਰਅਸਲ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਬੰਦੇ - ਜਿਸ ਕੋਲ ਆਪਣੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਬੇਵਕੂਫੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹੱਸਣ ਲਈ ਹੀ ਬੇਹਿਸਾਬ ਕਾਰਣ ਨੇ.. ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਦੂਜੇ ਬਾਰੇ ਵੀ ਹੱਸਣ ਦਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦੈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਅਪਰਾਧ-ਬੋਧ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ - ਕਿਓਂਕਿ ਜੇ ਕਰ ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਹੱਸ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਮਜ਼ਾਕ ਸਹਿਨ ਦਾ ਜਿਗਰਾ ਰੱਖਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਉੱਤੇ ਵੀ ਹੱਸਣ ਦਾ ਹੱਕ ਰੱਖਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਇੰਝ ਜਾਪਦੈ!!

ਵੈਸੇ ਮੈਂ ਇਕ ਗੱਲ ਦੱਸ ਦਿਆਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਮਜ਼ਬੂਰ, ਮਜ਼ਲੂਮ, ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਮਾਰੇ ਹੋਏ ਤੇ ਬਿਮਾਰ ਬੰਦੇ ਤੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੱਸਦਾ -  ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਅਜਿਹੀ ਕਲਪਨਾ ਹੀ  ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ - ਮੇਰੇ ਖੂਨ ਵਿਚ ਹੀ ਇਹ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਸਣਾ ਸਬ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਗੁਨਾਹ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ -  ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਿੰਨਾ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਸਦਾ ਹਾਂ - ਜੀ ਹਾਂ, ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਮੈਂ ਖਾਂਦੇ ਪੀਂਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰ ਉੱਤੇ ਹੀ ਹੱਸਦਾ ਹਾਂ -  ਮੈਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਜੀਬੋ ਗਰੀਬ ਕਿਰਦਾਰ ਹੀ ਘੁੱਤਘਤਾਰੀਆਂ ਕਰਦੇ ਨੇ!

ਇਹ ਵੀ ਜਿਹੜਾ ਬੰਦਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਫਾਈਨਲ ਕਰਵਾਉਣ ਆਇਆ ਸੀ - ਇਹ ਵੀ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਅਮੀਰ ਬਣਿਆ ਹੈ - ਪਰ ਇੰਨਾ ਵੀ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ - ਦਿਖਾਵਾ ਜ਼ਿਆਦਾ, ਅੰਦਰੋਂ ਠੀਕ ਠਾਕ !

ਇਕ ਤੇ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਇਹ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਪਾਏ ਲਾੜੇ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਤੇ ਉੱਤੇ ਰੇਡੀਮੇਡ  ਟੋਪੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ਉੱਤੇ ਟਿਕੀਆਂ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਦੇ ਵਿਆਹਾਂ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਵਿਚ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਬੈਂਡ ਮਾਸਟਰ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਬੰਦਿਆਂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆ ਜਾਂਦੈ - ਭਾਪਾ ਜੀ ਸਾਨੂੰ ਬੜਾ ਹਸਾਉਂਦੇ ਸੀ- ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਬਰਾਤ ਬਾਜੇ ਗਾਜੇ ਨਾਲ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ - ਵੇਖੋ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ, ਇਕ ਦੋ ਹੀ ਨੇ ਜਿਹੜੇ ਜ਼ੋਰ ਲਾ ਕੇ ਵਾਜਾ ਵਜਾਉਂਦੇ ਨੇ - ਬਾਕੀ ਵੇਖ ਵਾਜਾ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਕੇ ਬਸ ਐਕਟਿੰਗ ਹੀ ਕਰਦੇ ਨੇ !!

ਹਾਂ, ਲਾਖਨ ਦੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਨੂੰ ਤੇ ਫਾਈਨਲ ਕਰਵਾ ਲਈਏ - ਦੇਖੋ ਯਾਰ, ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਵਰਗੇ ਨਿਕੰਮੇ ਕੋਲੋਂ ਕੋਈ ਸਲਾਹ ਮੰਗਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਅੱਜਕਲ ਤਾਂ ਬਾਈ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੇ - ਪਰ ਇਹ ਆਪਣਾ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅਸੂਲ ਹੈ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਵਰਗਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾਲ ਭੁੱਲਿਆ ਭਟਕਿਆ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਤਾਂ ਫੇਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਉਲਟ ਪੁਲਟ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਨਿਜ-ਸਵਾਰਥ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਰੱਖ ਕੇ ਸਲਾਹ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ !!

ਇਸ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਵੀ ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਅਜਿਹੀ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਤੂੰ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਕਿਤੇ ਪਾ ਸਕਦੈ ? ਉਹ ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਕਹਿੰਦੈ ਕਿ ਹਾਂਜੀ, ਇਹ ਗੱਲ ਤਾਂ ਹੈ, ਕਦੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਹੀ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦੈ!!

ਸੱਚੀਂ ਦੱਸਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਫ਼ੋਟਾਂ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀਆਂ ਪਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਦਿਖਾਈਆਂ, ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਕਿਸੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਬੈਂਡ ਮਾਸਟਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ - ਪਰ ਇਹ ਗੱਲ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਥੋੜਾ ਖਾਣੀਆਂ ਸੀ - ਅੱਛਾ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਆਮ ਪੈਂਟ ਕਮੀਜ਼ ਪਹਿਨਦਾ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਠੀਕ ਠਾਕ ਲੱਗਦੈ - ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਹ ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਇਹ ਵਿਆਹ ਵਿਚ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਪਾਣ ਤੇ ਕਿਓਂ ਉਤਾਰੂ ਸੀ - ਚਲੋ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਲੋ ਜੀ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਉੱਤੇ 30-40 ਹਜ਼ਾਰ ਖਰਚਣ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ, ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਪਾ ਲੈ!!

ਇਹ ਗੱਲ ਉਸ ਨੂੰ ਬੜੀ ਜਚੀ, ਕਹਿੰਦੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਦਾ ਪਤਾ ਕੀਤਾ ਸੀ - ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਲੱਗਣਗੇ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਫੇਰ ਪਾਂਧਾ ਨਾ ਪੁੱਛ, ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਕ ਕਰਵਾ ਦੇ! ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਤੇਰੇ ਮੇਚ ਦੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇਗੀ ? - ਦੱਸਦੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਮੇਚ ਦੀ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਦਿੰਦੇ ਨੇ!

ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ 30 ਹਜ਼ਾਰ ਬਚਾ ਦਿੱਤੇ !

ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਫਿਜ਼ੂਲ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਉੱਤੇ ਖਰਚੇ ਕਰਦੇ ਹਾਂ - ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦੈ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਪੋਰਟ ਕਰਨਾ - ਜਿਹੜਾ ਪੈਸੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦੈ ਉਹ ਮਾਂ ਪਿਓ ਐਵੇਂ ਹੀ ਰੋੜ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ!! ਬਾਕੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਹੈਸੀਅਤ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ - ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤਬਕਾ ਪਿਆ ਏ !!

ਉਸ ਦਿਨ ਕੋਈ ਪੁੱਛਦਾ ਏ ਕਿ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿਚ ਲੋਕੀਂ ਵਿਆਹ ਵਿਚ ਕੀ ਪਾਉਂਦੇ ਸੀ - ਜਿਥੋਂ ਤਕ ਮੇਰੀ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਦੇਖਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅਕਸਰ ਚਿੱਟੀ ਪੈਂਟ ਕਮੀਜ਼ ਜਾਂ ਕਰੀਮ ਕਲਰ ਦੀ ਪੈਂਟ ਕਮੀਜ਼ ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਪਹਿਨਾ ਕੇ ਤੇ ਗੱਲ ਵਿਚ ਗੁਲਾਬੀ ਪਰਨਾ ਪਵਾ ਕੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਮਿਆਨ ਚ' ਰੱਖੀ ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਮੁੱਠ ਫੜਾ ਦਿੰਦੇ ਸੀ....ਸਿਆਲਾਂ ਵਿਚ ਲੋਕ ਸੂਟ ਸਵਾ ਲੈਂਦੇ ਸੀ - ਫੇਰ ਥ੍ਰੀ-ਪੀਸ ਦੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ - ਫੇਰ ਨਾਲ ਟਾਈ ਵੀ ਗੱਡੀ ਜਾਣ ਲੱਗੀ - ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਤੇ ਟੀਵੀ ਦੇ ਡ੍ਰਾਮੇਆਂ ਦੀ ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਮਹਿੰਗੇ ਮਹਿੰਗੇ ਸਿਲਮੇ ਸਿਤਾਰੇ ਵਾਲੇ ਕੁੜਤੇ ਪਜਾਮੇ ਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀਆਂ ਦੀ ਦੌੜ ਹੀ ਲੱਗ ਪਈ ਜਿਵੇਂ!!

ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਵਿਚ ਪੈਂਟ ਕਮੀਜ਼ ਹੀ ਪਾਈ ਸੀ - ਜੁਲਾਈ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਸੀ - ਉੱਤੋਂ ਇਕ ਨਵੀਂ ਟਾਈ ਗੱਡ ਲਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਤਕ ਪਛਤਾਵਾ ਹੈ - ਟਾਈ ਗੱਡਣ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਐੱਡੀ ਐਮਰਜੰਸੀ ਸੀ - ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ ਬੰਦਾ ਜਿਹੜਾ ਵੈਸੇ ਟਾਈ ਦੇ ਨਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਦੂਰ ਭੱਜਦਾ ਏ ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਲਾਟ ਸਾਹਿਬਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਸਮਝਦਾ ਹੈ - ਸਮਝ ਠੀਕ ਹੈ ਜਾਂ ਗ਼ਲਤ, ਜੋ ਹੈ ਸੋ ਹੈ!!

ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਵਿਆਹਾਂ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਵਿਚ ਆਏ ਹੋਏ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦਾ ਟਾਈਆਂ ਗੱਡਣ ਦਾ ਕ੍ਰੇਜ਼ ਵੀ ਢਾਡਾ ਹਸਾਉਂਦਾ ਹੈ - ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਦੇਖਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਡੀਆਂ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ ਵਿਚ ਜਿਹੜੇ ਵਿਆਹ ਹੁੰਦੇ ਸੀ , ਓਥੇ ਟਾਈ ਬੰਨਣਾ ਵੀ 1-2 ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ,  ਓਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਮੇਰਾ ਵਕੀਲ ਮਾਮਾ ਸੀ - ਅਕਸਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵਿਆਹ ਸ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਇੰਝ ਲੱਗਦੈ ਜਿਵੇਂ ਟਾਈਆਂ ਗੱਡਣ ਦੀ ਦਿਹਾੜੀ ਤੇ ਆਇਆ ਹੋਵੇ - ਉਹ ਟਾਈ ਆਪਣੇ ਗਲੇ ਵਿਚ ਬੰਨ੍ਹਦਾ ਤੇ ਉਂਝ ਹੀ ਢਿੱਲੀ ਕਰ ਕੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਫੜਾ ਦਿੰਦਾ - ਉਸ ਦੀ ਬੜੀ ਡਿਮਾਂਡ ਹੁੰਦੀ ਸੱਚੀਂ - ਮੈਂ ਵੀ ਤੇ 21-22 ਕੁ' ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰੇ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਹੀ ਤੇ ਸਿੱਖੀ ਸੀ ਟਾਈ ਬੰਨਣੀ!!

ਸ਼ੇਰਵਾਨੀਆਂ, ਫੁੱਲ ਬੂਟੇਆਂ ਵਾਲੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਕੁੜਤੇ ਪਜਾਮੇ ਵਿਆਹਾਂ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਇਸ ਲਈ ਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿਓਂਕਿ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਲਾੜੇ ਵਿਚ, ਵਾਜੇ ਵਾਲਿਆਂ, ਬੇਹਰਿਆਂ ਤੇ ਜਾਂਞੀਆਂ ਵਿਚ ਫਰਕ ਕਰਨਾ ਬੜਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦੈ - by default ਤੇ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਾਜੇ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਹੀ ਦੇਖੇ ਨੇ - ਹੁਣ ਬੈਰੇ ਵੀ ਵਧੀਆ ਵਧੀਆ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੇ ਨੇ - ਕਈ ਵਾਰੀ ਤੇ ਡਰ ਲੱਗਦੈ ਸੱਚੀਂ ਬਹਿਰੇ ਨੂੰ ਕੁਛ ਕਹਿੰਦਿਆਂ - ਪਹਿਲਾਂ ਚੈੱਕ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਇਹ ਵੀ ਕੋਈ ਜਾਂਝੀ ਜਾਂ ਮੇਲ ਵਿਚ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਨਹੀਂ - ਕਈ ਵਾਰੀ ਤੇ ਡਰ ਡਰ ਕੇ ਹੀ ਪੁੱਛਣਾ ਪੈਂਦੈ -

ਬਾਤ ਸਿਰਫ ਇੰਨੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਮੈਂ ਖਾਮਖਾਂ ਬਤੰਗੜ ਬਣਾ ਛੱਡਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਬ ਦੇਖ ਕੇ ਬੜਾ ਹਾਸਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ - ਇੰਨਾ ਕੁ' ਹਾਸਾ ਆਉਂਦੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾਂ ਹਾਂ ਯਾਰ, ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫ੍ਰੀ ਵੀ ਇਹ ਸਭ ਦੇ ਦੇਵੇ ਤੇ ਤੂੰ ਪਹਿਨ ਲਵੇਂ - ਜਵਾਬ ਮਿਲਿਆ - ਦਫ਼ਾ ਹੋ, ਤੂੰ ਇਹ ਸੋਚ ਵੀ ਕਿਵੇਂ ਲਿਆ!

ਬਲਾਗ ਤਾਂ ਇਕ ਡਾਇਰੀ ਹੁੰਦੈ - ਇਸ ਲਈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਲਿਖੇ ਦਾ ਬੁਰਾ ਚੰਗਾ ਮਨਾ ਵੀ ਲਵੋਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ - ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮੈਂ 99 ਪਰਸੈਂਟ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕਿਰਦਾਰ ਤੇ ਹੀ ਹੱਸਦਾ ਹਾਂ - ਜੇਕਰ ਕਦੇ ਕਦੇ ਦੂਜੇ ਖਾਂਦੇ ਪੀਂਦੇ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਵੀ ਹਾਸਾ ਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਿ ਕਰਾਂ!!